18 czerwca 2023 r. wieś Łobzów, w gminie Wolbrom, obchodziła Jubileusz 700-lecia lokacji. Patronat nad uroczystością objął, pochodzący z tego sołectwa Adam Zielnik - Burmistrz Miasta i Gminy Wolbrom. Organizatorami imprezy, skierowanej głównie dla mieszkańców Łobzowa, ich rodzin i zaproszonych gości, był Radny Rady Miejskiej w Wolbromiu Zdzisław Pasich, Sołtys wsi Łobzów Leokadia Maślisz, Druhowie OSP Łobzów, Koło Gospodyń Wiejskich w Łobzowie oraz mieszkańcy.

Uroczystości rozpoczęła msza święta, odprawiona na boisku miejscowego Zespołu Szkolno – Przedszkolnego, przez proboszcza parafii pw. św. Katarzyny w Wolbromiu, ks. Zbigniewa Lutego. Uczestnicy jubileuszowych obchodów modlili się o zdrowie i błogosławieństwo Boże dla mieszkańców Łobzowa. Po mszy, ks. Zbigniew Luty, w towarzystwie burmistrza Adama Zielnika, sołtys Leokadii Maślisz oraz radnego Zdzisława Pasicha dokonał poświęcenia: tablicy upamiętniającej 700-lecie lokacji wsi Łobzów, samochodu strażackiego OSP oraz sali gimnastycznej Zespołu Szkolno - Przedszkolnego.

Jak wynika z rysu historycznego, przedstawionego przez radnego Zdzisława Pasicha, najstarsza wzmianka o Łobzowie pochodzi z dokumentu datowanego właśnie na 1323 rok. Nazwa wsi została zapisana, jako „Lobsow”. W innych dokumentach występuje jako: Lobszow, Lobzow, Lobzowo, a także Nowa Wieś. Nazwa wsi wywodzi się zapewne od staropolskiego słowa „łoboda”, czyli lebioda, albo „łobozie” – krzaki. Inna interpretacja mówi, że nazwa pochodzi od imienia „Łobez”.

Łobzów był wsią królewską, wchodzącą w skład tenuty wolbromskiej. Według spisów świętopietrza z lat 1350-51 w Łobzowie istniał kościół. Niewielka i niezbyt gęsto zaludniona parafia łobzowska została wkrótce przeniesiona do Wolbromia.

Na początku XIX wieku, w 1827 roku, w Łobzowie było 114 domów i 822 mieszkańców, a pod koniec XIX wieku 157 domów. Mieszkańcy wsi, poza rolnictwem, trudnili się wyrobem gontów. Rzemiosło ma w Łobzowie długie tradycje, gdyż jak wynika z zachowanych ksiąg wolbromskiego cechu kowali, ślusarzy stolarzy i bednarzy z lat 1769 – 1914, cech zrzeszał majstrów z samego Wolbromia, szkolących czeladników z miasta i jak i pobliskiego Łobzowa.

Dzisiejszy Łobzów to nowoczesna, rozwijająca się wieś, licząca 1033 mieszkańców i 334 gospodarstwa. Obejmuje obszar 923 ha i posiada następujące przysiółki: Starą Wieś, Kolonię II, III, IV i V, Zaogrodzie, Kolonię Kąpielską, a także zakątki o tak oryginalnych nazwach jak: Rozdarta Wrona czy Mamlochy. Nazwy te są zwyczajowe i funkcjonują od 1934 roku.

We wsi znajduje się ośrodek zdrowia, apteka, jednostka OSP, która w 2025 roku obchodzić będzie jubileusz 100-lecia istnienia. Rozwój Łobzowa wiąże się zdecydowanie z inwestycjami przeprowadzonymi w ciągu kadencji burmistrza Adama Zielnika. W gruntownie zmodernizowanej remizie, w 2019 r. znalazło siedzibę Centrum Turystyki i Rekreacji, z filią Miejskiej Biblioteki Publicznej z Wolbromia. Szkoła, która jeszcze w 2012 r. jako nierozwojowa miała zostać zlikwidowana, dzięki staraniom burmistrza dostała drugie życie. Dzisiejszy Zespół Szkolno - Przedszkolny to 8-letnia szkoła podstawowa, przedszkole, biblioteka, kuchnia oraz wyremontowane boisko sportowe. Budynek ZS-P w 2017 roku został poddany gruntownej termomodernizacji, a w 2022 r. doczekał się rozbudowy o nowoczesną salę gimnastyczną.

Znaczącymi inwestycjami w ostatnich latach były ponadto modernizacje i budowy dróg oraz budowa sieci kanalizacyjnych.

Wizytówką kulturalną wsi jest Zespół Regionalny „Łobzowianie”, który z powodzeniem uczestniczy w licznych przeglądach i konkursach, działający przy równie prężnie działającym Kole Gospodyń Wiejskich.

O gospodarności i zaradności łobzowian wspomniał w swym przemówieniu burmistrz Adam Zielnik. - Łobzowianie o tym wiedzą, goście może nie. Od lat Łobzów jest najbardziej uprzemysłowioną wsią w Polsce. Mamy tu ponad tysiąc mieszkańców natomiast firm i pracowników w nich pracujących prawie tysiąc pięćset. Więc, to mówi samo za siebie, że jesteśmy zaradni, przedsiębiorczy i dajemy sobie radę – z dumą mówił burmistrz.

- Choć my tu w Łobzowie mamy specyficzną populację, bo jesteśmy może trochę czupurni, niepokorni, lubimy się trochę rozpierać łokciami, ale dzięki temu przez koleje dziejów dawaliśmy sobie radę. Rozwijaliśmy naszą małą ojczyznę i powodowaliśmy, że wieś z roku na rok – raz, że piękniała, drugie, że przez te ostatnie 700 lat nie poddała się przeciwnościom losu. Nie dały nam rady wojny, nie dały nam rady zabory, czy epidemie i zarazy. Tak trzymać! Nie zmieniać się! Bowiem twardy kark i kręgosłup jest naszą łobzowską cechą – podsumował włodarz gminy.

- Kochani moi. Gratuluję organizatorom, na czele z panem radnym, panią sołtys, dziękuję prezesowi OSP, KGW, wszystkim zaangażowanym osobom, instytucjom, naszej szkole, na czele z dyrektorem i jego małżonką, wszystkim ludziom dobrej woli, którzy przyczynili się do zorganizowania dzisiejszej uroczystości. Jestem bardzo dumny, że mogłem objąć honorowym patronatem dzisiejsze wydarzenie. Życzę wam udanej zabawy do „białego rana” – życzył burmistrz Adam Zielnik.

Udanej zabawy i atrakcji dla wszystkich nie brakowało. W bloku artystycznym publiczność oklaskiwała występy uczniów Zespołu Szkolno - Przedszkolnego, Koła Gospodyń Wiejskich w Łobzowie, Zespołu Pieśni i Tańca „Wolbromiacy” i Studia „Efendi Clue” .

Wieczór, w świętującym 700-lecie Łobzowie, wypełnił koncert zespołu muzycznego „Toporki”, a następnie zabawa taneczna na wolnym powietrzu, przy muzyce zespołu „Blue Rey”.